Blog 27 Herfst🍁

27 september 2020, 230 km verder dan de vorige blog, 175491 km op de teller.

Lieve allemaal,

Hoe gaat het met jullie allemaal?

Hier gaat het goed. Het is herfst, ook hier in Frankrijk en daar moeten we wel even aan wennen . Het is het seizoen van loslaten en dat past natuurlijk ook wel weer bij onze reis. Dus ook even het loslaten van het droombeeld, paradijselijke stranden, zon en het zomerse gevoel. Maar ook het seizoen van prachtige kleuren in de natuur, lekker knus in de camper met een warme kop thee en dikke sokken aan, uitwaaien op het strand en voor ons nog steeds zoveel mogelijk buiten zijn!

Loslaten is voor mij altijd zo'n dingetje geweest... Gaandeweg leer ik het steeds beter en weet ik nu ook dat loslaten niet altijd ' afscheid voor altijd' betekent. Ik had het vroeger als klein meisje al dat ik bijvoorbeeld mijn lievelings steentje kwijt raakte en daar echt van onderste boven en verdrietig van kon zijn😊 Des te trotser ben ik nu op mezelf, maar ook op de mannen, dat we durven los te laten, uit de comfort zone en ook nog iedere dag bijleren. 

Zo hadden we al een tijdje het idee dat de camper niet meer lekker klonk. Jur hoorde geblaas en maakte zich hier zorgen over. Dit is ook iets waar we natuurlijk mee moeten leren omgaan. Het zorgde toch voor stress, want de camper is dan ook alles wat we hebben, ons huisje. Het ideaalbeeld is natuurlijk dat je dan relaxed blijft en alles met een lach kan zien, maar zo werkt het natuurlijk niet altijd. 

Maar goed uiteindelijk kwamen we erachter dat er een gat in de turbo slang zat. We zijn langs drie Franse garages geweest, waar ze ons graag wouden helpen, maar geen Engels konden, toch met half Frans, Engels, handen en voeten (wat wel grappig was😄) konden ze ons niet helpen met een nieuwe turbo slang. Maar dan zelf creatief zijn!! Dus  Jur en ik hebben ons ingezet als ' ducktape-monteur' , haha!😂 Maar maakt niet uit, want het is gelukt!! Het gat is (voorlopig) dicht en geen gek geblaas meer! Nu onderweg een keer een nieuwe turbo slang bestellen. 

Wat ik dan eigenlijk het mooiste vind is dat zo'n dag heel veel met ons doet, want we zijn alle vier van die (niet) rustige en (zeer) gevoelige typetjes, maar we doen het toch maar gewoon! 💪 En daarna hebben we het er samen over en zijn we dankbaar dat we samen zijn en deze reis met elkaar mogen maken. 

Tja, loslaten is dus niet altijd makkelijk en we missen jullie heel erg, maar wauw wat is het geweldig om te reizen,met alles erop en eraan!! 

We zijn nu aan het rijden, ter hoogte van net onder Nantes. Het zonnetje schijnt lekker door de ramen☀️

Tot snel weer!

Liefs van ons!😘