Blog 52 verrassing bezoek in Nederland!

10 mei 2021 - Beekbergen, Nederland

10 mei 2021, ongeveer 1700 km denk ik🙈

Lieve allemaal,

Oké even bij het begin beginnen, of te wel het einde van de vorige blog😁

We zijn dus in San Esteban in Spanje. We denken er al een tijdje over na om een bezoekje aan familie en vrienden te brengen, maar we komen maar niet tot besluit wanneer. De situatie in Frankrijk is strenger geworden en Nederland versoepelt ook nog niet echt.. En dan die pcr test... Na veel wikken en wegen gaan we ons gevoel gewoon weer achterna en besluiten we, samen met Vivian en Jaimy, naar Nederland te rijden. Om het extra spannend te maken, besluiten we geen pcr test te doen, omdat we alleen maar Frankrijk doorkruisen. Ook houden we ons plan nog even geheim voor de mensen in Nederland, omdat we niemand willen teleurstellen als het eventueel toch weer niet gaat lukken. 

We plannen een route dwars door de Pyreneeën, over 'b weggetjes', een smokkelroute naar Nederland 😆

We zijn met z'n alle wel een beetje gespannen, zowel om iedereen weer te gaan zien en te verassen, als voor de grens over te steken zonder pcr test. Maar we gaan dit aan en vertrouwen er gewoon op dat dit ons gaat lukken!

We rijden een prachtige route! Vooral rondom de Pyreneeën 💚 wauw! Mooie dorpjes, kraakheldere beekjes, bergen, sneeuwtoppen, groen, wit, we kijken onze ogen uit! Diep onder de indruk, het lijkt wel of we in Scandinavië rijden! 

Op een gegeven moment moeten we door een tunnel en die tunnel is de grens van Spanje naar Frankrijk. Zullen we er zonder controle overheen komen??? Maar na de tunnel worden we van de weg afgehaald 😨 We worden ondervraagd waar we naartoe gaan, waar we vandaan komen, maar geen vraag om de pcr test! Het is ook geen politie maar doane en die hebben waarschijnlijk niet de opdracht gehad om te checken of iedereen een pcr test heeft gedaan...🤔 Maar goed, we mogen doorrijden!! Wat een opluchting! 

Uiteindelijk rijden we twee dagen van 8 uur, de laatste, derde dag, is het nog maar 4 uurtjes rijden en dan zijn we gewoon in Goirle! We nemen even de tijd om gedag te zeggen tegen Vivian, Jaimy, Jaida en Moss, want zij gaan richting Schijndel. Het is even emotioneel om gedag te zeggen tegen onze lieve vrienden💖

En dan gaan we! Vol zenuwen rijden we Goirle binnen (14 april) we gaan eerst mijn moeder verassen, want de rest is aan het werk. We bellen aan en de jongens roepen al heel hard "oma, oma!!" Wauw wat een verassing, wat een emoties!! En wat raar om elkaar dan weer vast te houden na 7 maanden ❤️ we moeten allemaal even bijkomen en wanneer ons pap terug komt van z'n werk en wij allemaal binnen zitten, zijn er weer heel veel emoties. Een en al liefde en blijdschap ❤️

Na het eten gaan we de ouders van Jurgen verrassen. Jur belt z'n ouders om te checken of ze allebei thuis en beneden zijn en zegt dan ineens " zet de deur maar open!" En daar zijn we dan!! Verrassing!! Wat een ontlading bij ons allemaal!! ❤️

Ook de broers en zussen bellen we met de verassing. Langzaam en rustig laten we ook de beste vrienden iets weten en de familie. Ook natuurlijk mijn twee oma's. Het is overweldigend en we merken al vrij snel dat we rustig aan moeten doen en het veel met ons doet. We moeten ook accepteren dat we lang niet iedereen kunnen gaan zien, dat is niet te doen. We zouden wel willen, maar het is niet haalbaar. 

Het is heel bijzonder dat we er zijn met de verjaardag van mijn moeder en quality time te hebben. Ook mijn eigen verjaardag vier ik in Nederland. Mijn vader maakt een lekkere sinaasappel taart en ik word verwend met kadootjes en liefde. 💖 Ik krijg zelfs een kaartje van mijn lieve vriendin Lian, want nu kan het🥰

We merken wel dat we een eigen plek nodig hebben. We leven de eerste week tussen de ouders in en half in de camper en dat geeft onrust. Het leven van de familie en vrienden gaat ook gewoon door en wij zitten ook in een soort van cultuur shock 🤪 we kiezen er dan ook voor om op een mini camping te gaan staan in Goirle. Zo hebben we ons eigen plekje en zijn we toch dichtbij de vrienden en familie. 

Het is een heel bijzondere gewaarwording dat we blij zijn om dierbare weer te zien, maar dat we ook enorm tegen dingen aanlopen. We missen ook al ons reizigers leven en vooral de rust en vrijheid. Ook merken we dat in Nederland veel rondom corona draait en dat er daardoor een andere energie is ontstaan waar wij eigenlijk niet echt in hebben gezeten. We moeten ook enorm wennen aan het gehaaste leven en de ' snelheid'. Ook merken we dat we inmiddels na dik 9 maanden reizen ook veranderd zijn als mens. Het bezoek doet veel met ons en kost ook veel energie, waardoor we merken dat we gewoon niet alles en iedereen kunnen ervaren. Ik vind dat lastig omdat ik het liefste voor 100% ga en iedereen evenveel aandacht en liefde wil geven, maar ook mezelf niet voorbij moet lopen. Maar goed dit is ook weer een leerproces☺️ 

Maar het is vooral quality time met dierbare mensen. Bijkletsen, onze ervaringen vertellen. Vertellen dat we nog lang niet klaar zijn met reizen. De jongens die bij vrienden gaan spelen, logeren en zelfs een kinderfeestje meepikken, teveel eten en drinken samen, BBQ, maar ook wat zaken regelen, zoals APK van de camper, verzekeringen verlengen, belasting regelen, de scholen informeren dat we langer blijven reizen, wat spullen aanschaffen, wassen en poetsen, de camper uitruimen, we hebben het er maar druk mee 🤪😁

Ook ontmoeten we nieuwe mensen, die net als ons willen gaan reizen en kunnen we met hun onze ervaringen delen en eventueel helpen met voorbereidingen. Erg leuk!

Uiteindelijk zijn we nu bijna 4 weken in Nederland en is het goed zo. We zijn op dit moment een weekje met de ouders van Jur aan het touren door Nederland (waar ik in de volgende blog weer over ga schrijven) en na dit weekje is het weer tijd om door te gaan met onze reis. Gedag zeggen is weer lastig, maar we houden vooral alle liefde en mooie herinneringen vast die we nu in de afgelopen weken weer samen hebben gemaakt. En we hebben nu ook de ervaring dat , zelfs als je elkaar langere tijd niet ziet, echte liefde en vriendschap niet kapot gaat. Daarnaast voelen we dat we ook nog volop in onze reis zitten en daar ook weer nieuwe avonturen in willen gaan maken. 

Voor iedereen die we, helaas, niet hebben kunnen zien, hopen we dat jullie dit begrijpen en mee blijven genieten van onze avonturen ❤️ voor jullie allemaal hele dikke knuffels van ons!

Heel veel liefs van ons, nu nog uit Nederland! 

En onthou,  liefde gaat door, ook op afstand❤️✌️

Foto’s

6 Reacties

  1. Wendy:
    10 mei 2021
    Ik ben benieuwd van waaruit jullie de volgende keer schrijven! Veel plezier en hopelijk tot snel!
  2. Frank en Anita de Kok:
    10 mei 2021
    Weer een leuke blog Suus. We hebben genoten van ieder moment. Heerlijk om al die leuke foto’s van alle mooie momenten weer terug te zien. Geniet nog van jullie weekje met Hans en Sjan in Nederland en tot gauw. Liefs pap en mam ❤️😘
  3. Dees:
    10 mei 2021
    Wat n feest om dit verhaal te lezen!!!
    Heerlijk.🙏😘
  4. Oma de Kok:
    11 mei 2021
    Het was fijn jullie weer te zien en een knuffel te geven. IK was zo blij en jullie zagen er zo goed uit ,lekker bruin en gezond.geniet nog deze vakantie. Misschien zie ik je nog voor jullie weer gaan.Liefs van Oma😎😎🤗❤️
  5. Corina van Riel:
    11 mei 2021
    Zo gezellig dat ik jullie even gezien heb. En geniet nu weer van je verhaal en foto's. Geniet nog even in Nederland. Ik ben nu alweer benieuwd naar jullie vervolg van de reis. Geniet ze samen🥰🥰
  6. Kirstin:
    25 mei 2021
    🙏👌💪😘